Globalne zmiany co może się wydarzyć lub wydarzyć w ciągu najbliższych trzech dekad? Okazuje się, że jest ich wiele. Powitanie ich to zmiana w gospodarce krajów, które są obecnie rozwinięte, na kraje rozwijające się. To, co będzie widoczne, to członkowie grupy G7 (Kanada, Francja, Niemcy, Włochy, Japonia, Wielka Brytania i USA), być może jej członkowie zostaną zastąpieni przez kraje rozwijające się.
Według raportu ” świat w 2050 r. w dłuższej perspektywie, jak zmieni się światowy porządek gospodarczy do 2050 r.?”.”, opublikowane przez PricewaterhouseCoopers, w ciągu najbliższych 30 lat 6 z 7 największych gospodarek świata będzie obecnie z krajów rozwijających się oprócz Stanów Zjednoczonych (spadek z 2 do 3), Japonii (spadek z 4 do 8) i Niemiec (spadek z 5 do 9). Kraje rozwijające się (E7), kraje rozwijające się, mogą rosnąć 2 razy szybciej niż kraje rozwinięte (G7). W rezultacie przewiduje się, że w 2050 r. sześć z siedmiu największych gospodarek świata będzie krajami rozwijającymi się, kierowanymi przez Chiny (1.miejsce), Indie (2), Indonezję (4).
Według raportu nawet kraje o stosunkowo małych gospodarkach (PKB), takie jak Wietnam, Filipiny i Nigeria, dokonają ogromnego skoku w rankingach w ciągu trzech następnych dziesięcioleci.
John Хоксворт, główny ekonomista PwC, powiedział, jak Indonezja wejdzie w top 5 w 2030 roku orientacyjna wartość PKB w 5,424 mld usd i wzrośnie na 4 miejsce w 2050 roku orientacyjna wartość PKB w 10,502 mld dolarów USA na podstawie wartości PKB metodą obliczania parytetu siły nabywczej (PPP). Takie stanowisko uczyniłoby indonezyjską gospodarkę dużym rynkiem wschodzącym, biorąc pod uwagę pozycję Indonezji jako kraju o najsilniejszej gospodarce w Azji Południowo-Wschodniej.
W swoim badaniu PwC stwierdziło, że istnieją 32 kraje, które będą stanowiły 85 procent całego światowego PKB. Oprócz zastosowania metody parytetu siły nabywczej w prognozowaniu wielkości PKB, PwC uwzględnia również zmienne demograficzne, poziom wykształcenia i inwestycje kapitałowe, które wpłyną do krajów poniżej, aby uzyskać wartość prognozy PKB tych krajów.
Aby zająć pierwsze miejsce, pozycja Chin jest niezachwianie lepsza w obecnych warunkach gospodarczych i prognozach ekonomicznych 33 na nadchodzący rok, kiedy szacowany PKB osiągnął 5,8499 miliarda USD, czyli około 778 tysięcy bilionów rupii (13,330 rupii za dolara amerykańskiego).
Tymczasem PwC, w swoim projekcie badawczym u szczytu wzrostu PKB, Chiny, Indie, USA i Indonezja, jako 4 kraje o największej gospodarce na świecie, odczują spowolnienie wzrostu procentowego z roku na rok. Sugeruje to, że w dającej się przewidzieć przyszłości istnieje tendencja do spadku globalnego wzrostu.
Sam PPP jest parytetem siły nabywczej lub parytetem siły nabywczej lub PPP. PKB oblicza się zgodnie z parytetem (PPP) każdej waluty w stosunku do ustalonych standardów (Zwykle dolara amerykańskiego). W gospodarce wskaźnik PPP pokazuje, ile waluty można kupić w wymiarze międzynarodowym (zwykle w dolarach), ponieważ w niektórych krajach towary i usługi mają inną cenę.
Badania Inne
W innym badaniu, World Order w 2050 r., opracowanym przez Uri Dadush i Bennett Stancil z Carnegie Foundation for international peace, przewidywano, że w 2030 r., czyli za 10 lat, pięć z siedmiu gospodarek (PKB), największe na świecie, będzie z krajów rozwijających się.
W dokumencie tylko Stany Zjednoczone jako nr 2 i Japonia jako nr 4, które reprezentowałyby kraj rozwinięty wśród G7, który jest „nowy” (mierzony odpowiednio PKB). Sami Japończycy zostaną „usunięci” z listy G7 nowych krajów do 2050 roku.
Chiny będą krajem o największej gospodarce na świecie, a Indie będą numerem 3. Inne kraje w nowej grupie 7 (z poprzednich krajów rozwijających się) to Brazylia, Meksyk i Rosja. Indonezja, Filipiny Lub Nigeria prawdopodobnie będą konkurować z Meksykiem, Rosją i Brazylią o miejsce w nowym G7 w 2030 roku.
Tak więc ta prognoza zostanie zmieniona lub nie będzie już dokładna, ponieważ świat jest obecnie zdewastowany przez straszną epidemię Covid-19, która zmusiła ogólną gospodarkę do „wstania”, a nawet odwrócenia. Ale nadal ta dyskusja pozostaje interesującym przeglądem.
Prognozy, że kraje rozwijające się przewyższą kraje rozwinięte pod względem PKB, są w rzeczywistości oparte na prostej przyczynie.
Głównie kraje rozwijające się stają się „domem” dla ponad 80% populacji w wieku produkcyjnym. Rzeczywiście, poziom wydajności pracy wciąż pozostaje w tyle za krajami rozwiniętymi, ale nadrabiają zaległości.
Be the first to comment